Proloog
Een prachtige vrouw met zwart haar en donker bruine ogen. Zwanger van een kindje. Van haar en haar net zo geliefde man. Ze was gelukkig. Met het gezin dat ze had.
Ze was verliefd op de baby al voor die er was. De baby zou alle aandacht krijgen die het nodig zou hebben. Van haar en haar man. Iedereen zou verliefd worden op dit prachtige kind. Het zou een onbekommerde jeugd hebben. Geen zorgen.
Een week voor ze uitgerekend was beviel de vrouw van een dochter. Ze waren gelukkig met dit kleine wezen dat op de wereld was gezet. Ze zouden deze dochter beschermen tot ze oud genoeg was om uit het nest te vliegen en haar eigen leven te leiden.
Plots werd ze die middag gebeld toen ze met haar man aan tafel zat. Het was dringend, haar zus lag in het ziekenhuis en ze moesten allebei komen. Zo snel ze konden. Voor het te laat was.
Gehaast stapte ze in de auto en reden richting het ziekenhuis. Auto's ontwijkend en verkeerslichten negerend. Maar ze waren de gespannen en lette niet goed op het verkeer. Onderweg naar het ziekenhuis werden ze geschept. Door een vrachtwagen.
Haar andere dochter kwam thuis en vond daar haar nieuwe zusje. En een bericht op de voicemail. Haar ouders waren overleden. Een paar dagen later was daar de begrafenis.En sinds die dag besefte het meisje dat ze er alleen voor stond. Ze moest alleen haar kleine zusje opvoeden. Want dat wezentje aan andere afstaan? Dat nooit.
