A wonderfull Christmas
"Eete op!", kraait Alex door de kamer.
"Goed zo Alex. Mama en papa gaan nu eten," zeg ik terwijl ik de borden op tafel zet en een kus op Leontien's lippen druk.
"Wannil komt de kelsman?", vraagt Alex met glinstering in zijn ogen. Hij praat al dagen over de kerstman en roept bij alles wat hij in winkels ziet 'dat wil ik van kelsman!'
"Goed zo Alex. Mama en papa gaan nu eten," zeg ik terwijl ik de borden op tafel zet en een kus op Leontien's lippen druk.
"Wannil komt de kelsman?", vraagt Alex met glinstering in zijn ogen. Hij praat al dagen over de kerstman en roept bij alles wat hij in winkels ziet 'dat wil ik van kelsman!'
"Het smaakt goed, schat," zegt Leontien waarna ze snel weer een hap in haar mond schuift.
"Bedankt. Ik heb erg mijn best op deze kerstmaaltijd gedaan," grijns ik tevreden.
"Itte ploeven?", Alex houdt zijn mond wijd open en Leontien voert hem een hapje van de pasta.
"Mmmm. Mjammie papa!"
"Bedankt. Ik heb erg mijn best op deze kerstmaaltijd gedaan," grijns ik tevreden.
"Itte ploeven?", Alex houdt zijn mond wijd open en Leontien voert hem een hapje van de pasta.
"Mmmm. Mjammie papa!"
Op de achtergrond klinkt kerstmuziek en dat heeft Cody ook gemerkt. Luid begint hij mee te blaffen met 'let is snow'. Helaas is het klimaat hier in Appaloosa Plains anders dan in Bridgeport, hier hebben ze al jaren geen witte kerst meer gehad.
"Waf waf!", roept Alex en steekt zijn handje uit naar zijn beste vriend. Cody begint er aan te likken en Alex kraait het opnieuw uit van plezier.
"Waf waf!", roept Alex en steekt zijn handje uit naar zijn beste vriend. Cody begint er aan te likken en Alex kraait het opnieuw uit van plezier.
"Ik ruim wel af," zeg ik. Ik sta op en pak de borden. Leontien pakt Alex uit de kinderstoel en zet hem bij de bank neer.
"Ga maar alvast met je gereedschap spelen," zegt ze. Dat laat Alex zich geen twee keer zeggen, want meteen heeft hij een hamer in zijn mond. Ik ga naast Leontien zitten en sla een arm om haar heen.
"Ga maar alvast met je gereedschap spelen," zegt ze. Dat laat Alex zich geen twee keer zeggen, want meteen heeft hij een hamer in zijn mond. Ik ga naast Leontien zitten en sla een arm om haar heen.
"Is dit niet het ultieme kerstgevoel?", vraagt Leontien. Ik haal een plukje haar uit haar gezicht.
"Dat is het zeker. Kom, pak een cadeautje uit!", stel ik voor. Leontien staat op en zoekt een cadeautje uit onder de kerstboom. Ze kiest precies het goede doosje, de groene met rode hartjes. Op het kaartje staat haar naam. Ze grist het papier er snel vanaf en maakt het blauwe doosje open, een hint.
"Dat is het zeker. Kom, pak een cadeautje uit!", stel ik voor. Leontien staat op en zoekt een cadeautje uit onder de kerstboom. Ze kiest precies het goede doosje, de groene met rode hartjes. Op het kaartje staat haar naam. Ze grist het papier er snel vanaf en maakt het blauwe doosje open, een hint.
"De ringen!", gilt ze opgewonden. Ik knik en kom naast haar staan. "Maar je had het zo druk. En je had geen tijd om ze te kopen, zei je!"
"Ik wilde het nog niet verklappen. Maar we hebben nog geen trouwplannen gemaakt, waarom doen we het niet nu meteen?", Leontien knikt en pakt één van de ringen uit het doosje die ze vervolgens om mijn vinger schuift.
"Ik wilde het nog niet verklappen. Maar we hebben nog geen trouwplannen gemaakt, waarom doen we het niet nu meteen?", Leontien knikt en pakt één van de ringen uit het doosje die ze vervolgens om mijn vinger schuift.
Ik doe hetzelfde bij haar en leg mijn warme hand om haar ijsklompje.
"Ik beloof hierbij dat ik U, Leontien Schalwijk, eeuwig trouw zal blijven. In voor en tegenspoed."
"En dat we samen bejaard zullen worden en ik U, Mitchel Visser, zal steunen," voegt Leontien er lachend aan toe.
"Ik beloof hierbij dat ik U, Leontien Schalwijk, eeuwig trouw zal blijven. In voor en tegenspoed."
"En dat we samen bejaard zullen worden en ik U, Mitchel Visser, zal steunen," voegt Leontien er lachend aan toe.
"En dat Alex goed op zal groeien en we hem altijd zullen helpen waar dat nodig is. En dat we altijd van hem zullen houden," verzin ik er ter plekke bij. We werpen allebei een blik op Alex, die rustig zit te spelen.
"En dat geld ook voor het andere kindje."
"Wat?!", vraag ik verbaast.
"Ik ben weer zwanger!", roept Leontien.
"En dat geld ook voor het andere kindje."
"Wat?!", vraag ik verbaast.
"Ik ben weer zwanger!", roept Leontien.
"Maar dat is gewel.."
"Dan zijn we nu officieel getrouwd", onderbreekt Leontien me en ze kust me.
"Dan zijn we nu officieel getrouwd", onderbreekt Leontien me en ze kust me.
