1.1 Een leuke jongen

De baas kwam binnen. "Sophie, kom even mee.", zei ze. Wat was er aan de hand? Deed ik niet genoeg mijn best? "Ga zitten Sophie.", zei ze streng en ik deed wat me gevraagt werd. Dit zag er niet goed uit. Ze keek me aan en zei: "Je doet heel goed je best. Maar is dat genoeg?", het was even stil. "JA! Want je hebt een promotie te pakken! gefeliciteerd! Je bent nu Ondersteken-schoonmaakster.", ze gaf me een hand. "Echt? Heel erg bedankt mevrouw!", ze lachte en gebaarde dat ik naar huis kon. Ik liep bijna huppelend naar buiten en stootte daarbij bijna een brancard om. "Sorry!", riep ik.

Ik ging nog niet naar huis. Want ik wilde nog wat nieuwe mensen leren kennen. Ik liep naar de plek naast het ziekenhuis en speurde de mensen af. En deze man spatte er uit. Alsof er een licht op hem scheen. Ik verzamelde mijn moed en liep op hem af. "Hoi, ik ben Sophie Visser.", ik stak mijn hand uit. Hij pakte hem stevig vast en pats! Weer een vonk door mijn lichaam. Hopelijk was hij niet zo'n kletskaus. "Devin Asthon.", wat een prachtige stem.

"Ben jij niet die vrouw van die 10 generaties?", vroeg hij. Ik knikte en begon te vertellen over hoe ik er op kwam om er aan mee te doen. Hij leek geïnterreseerd en stelde de vragen op de goede momenten. Hij was perfect.

"Zeg.. Heb jij een vriendin?", vroeg ik na een tijdje en deed een stapje dichter bij. Hij kwam een stapje naar me toe. "Nee. Jij hebt zeker een vriend?", lachte hij alsof hij het antwoord al wist. "Ja.", zei ik. Ik zag dat hij schrok. Hij vond me dus leuk. Ik begon te lachen. Gelukkig begreep hij me. "Welk sterrenbeeld heb je?", vroeg hij. "Vissen. Jij?" "Grappig, Visser, vissen. Mijn sterrenbeeld is Steenbok.", lachte hij. Hij had zo'n vrolijk gezicht.

Ze hebben we nog een tijdje staan kletsen maar ik zag dat het al een tijdje donker was. Het was tijd om naar huis te gaan. "Ik moet naar huis. morgen weer werken!", vertelde ik. En wilde afscheid nemen. "Ik breng je wel.", hij nam me mee naar zijn auto.

De hele weg heb ik alleen maar naar hem gekeken en af en toe op een rustig stukje zag ik dat hij ook naar mij keek. Voor mijn huis stopte hij. Hij pakte even mijn hand. "Bel me als je zin hebt om iets te doen.", zei hij. Ik stemde toe en daarna stapte ik uit.

Ik had nog niks gegeten en nu begon ik toch wel trek te krijgen. Ik had zin in iets Italiaans en macaroni was het enige wat ik nog kende. Dus moest ik macaroni eten.

Na het eten zag ik dat mijn aanrecht best wel vies was geworden dus maakte ik die maar even schoon. Het was zo gedaan want het zag er viezer uit dan het werkelijk was.

's ochtends na het snelle douchen zag ik dat ook de wasbak aan een schoonmaakbeurt toe was. Waarom niet? Liever schoonmaken dan een stinkende badkamer.

Na de wasbak schoon gemaakt te hebben nam ik een kliekje macaroni. Ik had voor een heel gezin gekookt dus er was nog veel over. Ik kon dan nog een tijdje op macaroni leven.

Na de macaroni ging ik weer lezen in het boek van mijn werk. Het was een saai boek maar ik moest het wel uitlezen. Ik had het aan mijn baas belooft. En beloftes kom je altijd na. Zei mijn moeder altijd. Dat was iets wat ik al mijn hele leven heb gedaan.

Ik had het boek bijna uit toen de carpool stond te toeteren. Ik kleede me snel om en vertrok naar mijn werk. Mijn outfit zag er niet uit. Maar zo zagen ze wel dat ik geen echte beginner meer was.

Na mijn werk stond uit thuis op de stoep toen ik gebeld werd door Devin. "Hi, met Sophie.", zei ik. "Heey, met Devin. Ik wilde vragen.. Zullen we morgen iets afspreken?", vroeg hij. Hij wilde een afspraakje maken. Een date! Mijn eerste date met Devin. "Ja is goed. Waar spreken we af?", piepte ik. Ik was zo blij. "Morgen om 8 uur in de Sleur. Goed?" "Ja, dan zie ik je daar. Doeeg!", zei ik. "Bye, kusjes!", daarna hing hij op Ik had een date! Met Devin. Ik maakte een sprongetje in de lucht. Ik was zo blij!

Dit was een van de mooiste dagen uit mijn leven. Ik had me al een tijd niet meer zo goed gevoeld. Een glimlach kon ik niet meer van mijn gezicht krijgen. Ik had morgen een date. Met de man van mijn dromen. Mijn dag kon niet meer stuk. Ookal was het al avond.

Ik schreef zelfs met plezier de rekening af. Het was allemaal nog zo goedkoop. En geld kon ik morgen misschien wel gebruiken.

En met die bigsmile op mijn gezicht at ik weer een kliekje macaroni. Die verveelde me niet. Want ik dacht alleen maar aan Devin.

Zelf het rot klusje afwassen kon niet aan mijn glimlach ontkomen. Ik speelde wat met het sop en in mijn eentje lag ik dubbel van het lachen.

Genoeg gelachen. Ik moest maar eens gaan slapen want morgen moest ik eerst werken en daarna het nachtleven in gaan.

's cohtends at ik ook nog met een glimlach de pannenkoeken die over waren. Geen probleem. Want vandaag was de dag! Misschien ging ik hem wel vertellen dat ik hem leuk vond.

Ik firste mezelf even lekker op onder de douche. Hij bleef deze keer langer warm dan normaal. Dus kon ik nog iets langer blijven staan. Heel snel zeepte ik me in. En toen werd hij weer koud.

Ik ging lopend naar mijn werk. Bewonderend keek ik naar het uitzicht. Die stad was zo mooi. Een centrum met hoge flats en allerlei kantoren.

En daar om heen een dorpachtig gebied waar de huizen niet dicht op elkaar stonden. Het was geweldig om deze stad te zien. Ik wilde hier nooit meer weg!

Ik was nog te vroeg ook en ging og even zitten lezen. Het boek was bijna uit. Nog een paar bladzijden. Maar ik kon me niet echt consentreren op het boek. Alleen de laatste bladzijde probeerde ik in mijn hoofd te stampen. Daar werd vast naar gevraagd.

Ze waren blij dat ik het boek uit had en verder was er niet veel gebeurt. Ik ging snel naar huis om me om te kleden en mijn make-up op te doen. En toen moest ik naar de Sleur. Daar stond ik dan. Ik was zo zenuwachtig.

Devin was er nog niet en ik had nog niks gegeten. "1 bord uienringen alstublieft.", zei ik. Ze pakte het onder de bar vandaan. "10 Simdollar.", hoezo goedkoop? Ik betaalde en ging aan een tafeltje zitten.

De uienringen smaakte goed. En het vulde me ook wel. Maar zo groot was de trek niet. Want ik wilde weten wanneer Devin kwam.

Ik hoorde de deur open gaan. "Devin!", ik stond op en rende naar hem toe. Ik omhelsde hem. "Hey, schoonheid. Kom we gaan dansen!", hij pakte mijn hand en trok me mee naar de dansvloer.

We danste en gingen helemaal los. Vooral ik als feestbeest vermaakte me prima. Maar ik wilde meer. Ik stond op en gebaarde dat hij moest stoppen met dansen.

Ik keek hem een tijd aan en deed een stapje dichterbij. Ik pakte zijn arm en gaf hem een kusje op zijn mond. Dat voelde zo goed.

Hij trok me tegen zich aan en begon me heftig te zoenen. We hebben zo een tijdje gestaan. Devin duwde me van zich af. "Zullen we naar jou huis gaan?", ik knikte. Hand in hand liepen we naar buiten.

Mijn mij thuis staarde we elkaar een tijd aan. Het was genoeg en we begrepen elkaar. We hoefde niks te zeggen.

Ik wist wat hij wilde. Ik stapte naar hem toe en fluisterde in zijn oor: "Ga maar op bed liggen.", hij deed dat en ik ging voor hem op het bed staan.

Met soepele bewegingen trok ik mijn jurkje uit. Ik stond in mijn lingerie voor hem. Ik zag hij hij verangend naar me keek. Ik ging op hem liggen. We hebben een tijd liggen zoenen en het was heerlijk. Met de man van mijn dromen. "Blijf je logeren?", vroeg ik. Hij antwoorde met een kus.

Het was een prachtige romantische avond. Maar we zijn niet te ver gegaan. We zijn jong en kennen elkaar nog niet zo goed. Het moest allemaal ook nog veilig blijven. Want ik had niet genoeg geld voor een baby.

Maar toen ik 's ochtends wakker werd was hij weg. Had ik iets verkeerd gedaan? Was het soms een onenightstand? Dat kon hij niet maken. Hij was mijn grote liefde. De eerst waarmee ik goed kon praten. Wie mijn begreep, bij me paste.

Bedroeft liep ik naar de badkamer. Hij wilde me niet. Ik ging op de wc zitten huilen. Wat had ik verkeerd gedaan? Mijn telefoon rinkelde. In eerste instantie had ik geen zin om hem op te nemen. Maar misschien was het Devin. "Hai, Sophie. Sorry dat ik zo vroeg weg was. Ik moest werken. Dat was ik helemaal vergeten toen ik met jou was.", zei Devin. Ik hoorde een autogeruis op de achtergrond. "Het is al goed. Maar ik ga ontbijten. Love you!", zei ik opgelucht. "Kusjes.", de verbinding werd verbroken.

Er moest weer een kom macaroni aan geloven om in mijn buik opgegeten te worden door vlinders. De vlinders hadden trek. Ik was zo opgelucht dat het niet was wat ik dacht.

Ik zag dat de douche wat vieze plekken begon te krijgen en het stonk ook een beetje in de badkamer. Ik pakte weer een spons en begon de douche grondig te boenen.

Daarna ging ik nog wat in mijn boek over inzicht lezen. Ik wilde het liefst zo snel mogenlijk een aparte slaapkamer. Want dit was niks.

Ik zag dat het krantenmeisje de nieuwe krant voor de deur legde en ik liep naar buiten. Ik gaf het meisje 5 simdollar. "Koop maar een ijsje.", ze keek me heel dankbaar aan en rende daarna weg. Ik voelde me goed omdat ik zo aardig was voor dat meisje, terwijl ik zelf nauwelijks geld had. Ik bekeek de krant en zag dat Waylon's Geraamte een hippe tent was op dit moment. "Daar gaan we heen.", zei ik.

Ik had de wc nog schoon gemaakt en toen ik de oude kranten weg wilde gooien ging mijn telefoon af. "Hai, Devin. Zullen we vanavond op stap gaan?", vroeg ik toen ik hoorde dat het Devin was. "Ja, natuurlijk. Ik kom er over een tijdje aan schat. Tot dan!", hij hing op. Snel liep ik naar binnen m me om te kleden en mijn make-up weer bij te werken. De weekenden waren zo leuk.

Niet veel later werd er aan gebeld. "Hee, schoonheid. Laten we gaan.", zei hij terwijl hij me omhelsde. Ik giechelde. Ik had er zin in.

Het was erg druk in de kroeg. En gezellig. Er werd bas gespeeld en er werd veel geklets. Ik liep naar de bar om een drankje te bestellen. De barvrouw was erg goed zag ik. Ze deed dit vast vaker. Want ze maakte indrukwekkende trucjes.

Het drankje was ook heerlijk. En je kreeg meteen zin in meer. Ik liep naar Devin. "Wil je een drankje? Ze zijn verrukkelijk!", riep ik. Er werd zo veel geklets dat ik wel moest roepen.

"Ja lekker.", zei hij. Ik vroeg wat hij wilde en bestelde nog twee drankjes. Na dat drankje heb ik er nog een paar gedronken. Wat maakt het uit?

Helemaal zat liep ik naar buiten. Wankel op mijn benen. Ik nam de metro naar huis. Er zaten nog wat dronken lappen. Het was erg gezellig in de metro en we praatte over alles.

Thuis had ik trek gekregen na die drankjes. Een kommetje macaroni dan maar weer. Dit was de laatste want daarna was de macaroni op. Na het eten ging ik meteen naar bed. Ik ging op de plek liggen waar Devin gister lag.

Ik werd laat wakker. Rond een uur of 2. Ik had nog niks kunnen eten toen Devin al weer binnen kwam. "Lekker geslapen, Sophie?", vroeg hij. Ik knikte en veegde een stukje slaap uit mijn oog.

Hij pakte mijn handen. "Ik heb je gemist vannacht. Ik heb uren aan je liggen denken.", zei hij. Zijn handen waren zacht en warm. De vlinders vlogen door mijn hele lichaam en zochten de weg naar mijn hoofd.

Hij fluisterde lieve woordjes in mijn oor die mij deden verwelken. Hij was de liefste persoon op aarde. "Kom mee, liefje.", fluisterde hij uiteindelijk.

In ons ondergoed lagen we op bed te knuffelen. "Wel veilig hoor.", zei ik. "Natuurlijk.", hij trok me nog dichter tegen zich aan.

Daarna verdwenen we onder de dekens. Het was geweldig. Om de liefde met Devin te bedrijven.

Maar daarna was ik nog niet moe. Ik ging naar de badkamer en ging op de wc zitten. Mijn telefoon rinkelde weer. "Hallo, U spreekt met het laboratorium van Bridgeport. Bent U Sophie Visser?", zei een vriendelijke vrouwenstem. "Ja, dat ben ik." "U werkt bij het ziekenhuis nietwaar? U hebt daar inzicht voor nodig. En als U binnen een week een niveau hoger komt met Uw inzicht kunt u bij ons een geldprijs komen ophalen. Gaat U akkoord?" "Ja natuurlijk.", zei ik verbaast. "Oke, tot gauw. En succes.", daarna werd er op gehangen.

Ik had nog geen tijd om mijn handen te wassen dus dat deed ik daarna. Toen opeens de kraan open spoot. Ik sloeg een kreet. "Wat is er liefje? Ben je zwanger?", riep Devin. Hij kwam in de badkamer staan. Ik zuchtte. "Nee, geef me die gereedschap kist in het keukenkastje eens.", zei ik. Hij liep weg en kwam terug met een doosje. Vechtend tegen het water probeerde ik de kraan te maken. Ik maakte ook maar meteen de kraan schoon. Nu was ik er toch.

Het maken van die stomme kraan was niet leuk en ik wilde gaan slapen. Devin lag er al in. Ik kwam ook in bed liggen en kroop dicht tegen hem aan. Waarom dacht hij dat ik zwanger was?

's Ochtends had ik wafels bereid en Devin vond ze erg lekker. "Smaakt het?", vroeg ik glimlachend. "Heejluk.", antwoordde hij met volle mond. Wat was hij schattig als hij at.

Na het eten moest Devin werken. En dus kon ik nog even wat aan mijn inzicht werken. Ik had wel graag een bonus!

Ik kwam uit mijn werk met promotie! Mijn baas nam me weer apart om me dit te vertellen. Ik mocht gaan werken als ambulanceassistent maar ik moest wel goed aan mijn inzicht werken. Om hoger te komen. Ik kwam weer blij naar buiten. Het leven in Bridgeport liep op rolletjes.

's Ochtends at ik weer een kliekje wafels. Ze begonnen steeds beter te smaken. Door het vaker te doen werd het steeds makkelijker.

Ik had mijn inzicht een niveau omhoog gewerkt dus na het ontbijt ging ik naar het lab. Ik haalde mijn geldprijs op en die was hoger dan ik had verwacht. 750 Simdollars. Kreeg ik dat maar elke dag!

Eenmaal voor mijn huis liep ik niks vermoedend richting de deur. Ik zag wel iets raars. Het leek of het huis kleiner was geworden.

Maar dat was het niet! Het was groter. Er was een aparte slaapkamer gekomen. Waar ik om vroeg. Ze verbouwde dus gewoon zonder dat ik het wist. Een meenemer bij deze legacy. Dat was erg handig.