1.8 Een mooie dag
's Ochtends toen ik de keuken in kwam zag ik dat de kraan in de keuken het begeven had. "Nee hè!", riep ik. Ik hoorde in mijn hoofd Devin binnen komen. "Wat is er liefje, ben je zwanger?", ik schudde de gedachten uit mijn hoofd. "Mam? Wat is er? Ooh, ik zie het al.", hij grinnikte.
Toen de kraan weer ongeveer heel was begon ik aan het ontbijt. Wafels waren toch wel het lekkerst van allemaal. Dus dat maakte ik het liefst. Gelukkig was Gino er ook gek op.
"Ik ga even de wasbak schoonmaken. Kleed jij je aan?", zei ik tegen Gino en liep naar de keuken. Gino knikte en liep richting zijn kamer. Ik hoorde allemaal gerommel. "Gino wat doe je?", riep ik. Gino kwam terug met een dweil. "Ik ga je helpen mama." "Dat is heel lief van je Gino!", Gino glimlachte en begon te dweilen. Wat een ideale zoon.
"Mama, wil je schaken?", vroeg Gino toen we klaar waren. "Natuurlijk!", we gingen aan de schaaktafel zitten. Gino had de eerste zet. Een poosje stond ik voor maar Gino haalde me in. "Schaakmat!", riep hij. Alweer had Gino gewonnen. "Ik ga aan het eten beginnen. Wat wil je eten?', vroeg ik. "Pasta carbonara.", antwoorde hij.
"Wauw mam. Dit is echt lekker!", stamelde Gino. Binnen een paar minuten had hij zijn bord leeg. Ik zat verbaast te kijken en liet de vork bijna uit mijn hand vallen. "Mag ik nog wat?", vroeg hij. Ik knikte en hij schepte nog een bord vol.
Daarna gingen we TV kijken. Gino was duidelijk geïnterresseerd in het kookprogramma. "Lijkt dat je wat, Gino? Kok worden?", vroeg ik.
"Misschien.. Misschien. Ik weet het nog niet hoor.", daarna keek hij aandachtig verder. Ik lette ook goed op want zo kon ik nieuwe gerechten leren voor later. Toen het programma af was stuurde ik Gino naar bed.
"Goede morgen Gino, kom je?", Gino opende slaperig zijn ogen en rekte zich uit. "Wat gaan we dan doen?", vroeg hij. "We gaan gezellig picknikken in het park!", hij sprong uit zijn bed en omhelsde me.
Snel kleedde we ons aan en Gino pakte de mand van tafel.
"Mam, hij is wel zwaar hoor!", zei hij. Ik lachte. "Ja, er zitten ook veel broodjes en andere lekkere dingen in.", Gino haalde zijn schouders op. "Kom Gino, we gaan!"
Het eerste stuk namen we de taxi en daarna gingen we met de metro. In de metro was een man een verhaal aan het vertellen aan een vrouw achter ons. Wij luisterden gezellig mee. "En toen gingen die man en vrouw uit elkaar en moest die vrouw het kind alleen opvoeden. Ze zeggen dat hij nu kind is.", ik voelde meteen waar het over ging. Over mij. En Gino en Devin. Twee haltes te vroeg stapte we uit. Gino wist nog van niks.
"Mmmmh, lekkere hamburgers mam.", zei Gino. "Ja vind ik ook.", mompelde ik. Ik genoot van het uitzicht. "Mama..? Iedereen uit mijn klas heeft een papa. Waarom heb ik die niet?", vroeg Gino plotseling. Ai, die had ik niet zien aankomen.
"Mam? Wie is mijn vader?", vroeg Gino nog een keer. "Lieverd, daar wil ik niet over praten. Ga maar lekker spelen.", probeerde ik Gino's vraag te ontwijken. Gino stond op en rende naar de glijbaan.
Ik pakte alles weer in en propte het in de mand. Daarna ging ik op het bankje zitten tegen over de glijbaan. Twee oude mannen waren aan het zeuren over de jeugd van tegenwoordig. Ik snapte niet waarom ze altijd die jonge mensen af zaten te katten.
Opeens begon de man te kreunen en te roepen om hulp. Hij roep om een dokter. Ik voelde me als geroepen en schoot de man te hulp.
Ik hield een vande apparaten die ik al kon gebruiken voor zijn gezicht. "Kijk goed naar de cirkel. Niet weg kijken!", zei ik. De man wilde telkens weg kijken maar ik hield hem tegen.
Daarna hield ik nog een ander apparaat voor zijn hartslag bij zijn borst. "Mevrouw weet u zeker dat het goed is?", vroeg de man. Ik draaide met mijn ogen. "Meneer, ik ben arts-assistente. Laat me mijn werk doen."
"Meneer, u moet deze pil in een keer doorslikken.", zei ik en gaf de man net zo'n pil als ik had gebruikt. Ik hoopte dat hij deze keer niet flauw viel.
Hij propte hem in zijn mond en begon scheel te kijken. Aai, dat zag er niet goed uit. Maar hij viel niet om. Hij keek me opeens heel blij aan en schudde mijn hand. "Bedankt jonge damen! Je hebt mijn leven gered!", zei hij. Ik knikte en zei: "Geen dank.", de man ging meteen naar huis op bed uitzieken.
Ondertussen was Gino gewoon lekker aan het spelen. "Mam! Kijk eens hoe hoog ik ben! Ik kan de hele stad zien.", overdrijven kon Gino zeker. 2 meter van de grond.
Als een brandweer gleed hij naar beneden. "Wieeeeh!", hij kwam naar me toe rennen. "Zullen we schommelen?", riep hij en zonder op mijn antwoord te wachten rende hij naar de schommels.
Ik rende dus maar achter Gino aan. Hij ging op de schommel zitten en ik begon de duwen.
Gino genoot heel erg van deze dag en daarom ik ook.
"Mama, kom je ook schommelen?", vroeg hij. Dat had ik al in geen tijden gedaan. Het was een heerlijk gevoel om door de lucht te vliegen op een stoel.
"Gino, daar zijn vlinders!", riep ik. "Waar?", ik wees en we rende er naar toe. Gino probeerde ze te vangen en ik volgde zijn voorbeeld.
Ik had er een gevangen en hij bleef mooi op mijn hand zitten.
Gino begon tegen de vlinder die hij gevangen had te praten. "Hoi vlinder. Wat ben jij mooi!", lachte hij.
Gino wilde hem bij zich houden maar ik liet hem weer vrij. "Leef maar lekker verder."
"Mama, zullen we een spelletje doen?", vroeg Gino. Ik knikte. "Okee, tikkie jij bent hem!", ik maakte een snelle reactie en tikte Gino terug. Daarna zette ik het op een lopen.
Na een aantal rondjes door het park begon ik moe te raken en hijgend stond ik voorover gebogen. "Mama? Gaat het?", vroeg Gino bezorgd. Ik begon te giechelen. "Valsspeler!", lachte Gino en tikte me.
"Ik kom je tikken!", riep ik. Gino gilde. "Nee! Niet tikken!", hij begon nog harder te rennen.
Ook Gino begon moe te worden en stond na een tijdje uit te hijgen. "Zullen we stoppen Gino? Lekker naar huis toe.", vroeg ik.
"Ja mama. Naar huis. Ik ben moe.", hijgde Gino. "Geef mama eens een knuffel.", ik omhelsde Gino. Dit voelde zo fijn. Gino was mijn zoon.
Thuis wilde ik iets lekker koken maar het vlees was op. Dat werd dan maar herfs
"Mama, hoe kan het dat je zo goed kan koken?", vroeg Gino opeens tijdens het avondeten.
"Weltruste mama. Morgen heb ik een toets voor spelling.", zei Gino en liep naar zijn kamer. Hij trok zijn pyjama uit en stapte in bed. Binnen 5 minuten was Gino naar dromenland.
Ik maakte het aanrecht schoon want die was na al het koken al een stuk viezer dan aan het begin. Maar na mijn schoonmaak blonk hij weer als nieuw.
Uitgeput stapte ik ook in bed. Morgen moest ik weer werken. Ik zou vertellen dat ik een man had geholpen. Dat vond Jun vast leuk om te horen.
