3.4 Fouten
Na een week liegen tegen mijn broertje hadden we afgesproken met zijn vieren. Rick, Kess, Samuël en ik. We zouden gaan stappen ergens in Bridgeport. Waarschijnlijk gewoon gezellig naar de kroeg om elkaar beter te leren kennen. 's Ochtends kwam Kess opeens achterom toen ik in mijn ondergoed zat te ontbijten. Ik had er geen problemen mee, maar Rick vond dat niet er leuk.
Zodra ik me had omgekleed en Samuël er ook was gingen we onderweg naar een kroeg. We reden een paar rondjes en keken waar het gezellig zou gaan worden. We kwamen uit bij een van de hipste plekken van dit moment en op klaar daglicht gingen we naar binnen. We hadden geen idee van wat er ging gebeuren en wilden er een gezellige avond van maken.
Binnen schoof ik gelijk aan de bar om drankjes te bestellen. Ik wilde dat het een gezellige avond werd en alcohol kon daar wel een handje bij helpen. We zouden gezellig met z'n allen kunnen gaan dansen of zuipen tot we helemaal zat waren. En zo had ik ook een reden op met Kess te flirten waar Samuël bij was. Dat was eigenlijk de reden waarom ik voor de alcohol zorgde.
De eerste drankjes waren al snel gemaakt en met een dienblad liep ik rond om iedereen een drankje te geven. Ze bedankte me er voor maar ik vond het nog leuker dat ze mijn drankjes dronken. Nu kon ik eindelijk aan mijn plan beginnen. Voor Samuël had ik geen gevoelens, maar voor Kess wel. Net als Rick. Maar deze jongen was gewoon perfect voor mij. En helaas voor Rick, geen homo.
Nadat ik iedereen een drankje had gegeven liep ik naar Kess toe om even gezellig te kletsen. "Hey Kess, vind je het leuk hier?", vroeg ik. Wat een stomme vraag. "Ja natuurlijk", zei hij met een knipoog en ik voelde iets kriebelen in mijn buik. "Mooi, uhm.. Ben jij uitsmijter?", vroeg ik verbaast toen ik zijn uniform zag en zette voorzichtig een stapje dichterbij. "Je bent wel de leukste", zei ik op een fluistertoon zodat ik wel voorover moest buigen.
Ruw werd ik opeens van Kess afgetrokken. "Hey, doe normaal!", gilde ik want ik zag niet wie het was. Ik draaide me om en zag dat het Samuël was. "Wij hadden toch verkering? Waarom zit je in godsnaam zo te flirten, Puck?", zei Samuël op een toon die ik nog nooit van hem gehoord had. "Ik.." "Je doet de hele tijd zo afstandelijk tegen mij en gaat alleen maar met hem om!", snauwde hij me toe.
"Ja, maar weet je waarom? Ik ben nooit verliefd op je geweest. En nu.. Heb ik mijn eerste liefde gevonden. Hier, dan heb je meteen de waarheid. Je was gewoon een van mijn vele vriendjes!", schreeuwde ik door de kroeg. Ik kon niet meer nadenken en merkte op dat Rick mee zat te luisteren van achter de bar. "Ik hield van je, Puck", stamelde Samuël en rende gewoon weg, gewoon helemaal de kroeg uit. Maar het deed me niks.
Rick stapte op en kwam naar me toe. "Puck, waarom deed je dit? Dit is de eerste keer dat je tegen me hebt gelogen! Waarom? En daarbij kwets je ook nog eens een jongen die zoveel om je geeft. Puck, je bent eigenlijk gewoon een asociaal kreng!", schreeuwde Rick naar me. Hij gooide al zijn woede eruit en ik schrok van hem. Hij leek op zijn vader toen die zo boos werd doordat Rick zei dat hij homo was.
"Puck, dit kun je gewoon niet maken! Het is.. Het is..", stotterde Rick. "Ik kan er geen woord voor verzinnen. Het is afschuwelijk Puck!", kwaad rende hij naar buiten. "Samuël, Samuël!", schreeuwde hij. Al die tijd had ik niks gezegd. Maar in die enkele minuten was ik mijn vertrouwen kwijt geraakt bij Rick en was ik een vriend verloren die ik al mijn hele leven als middelbare scholier kende.
Kess kwam naar me toe en legde zijn hand op mijn schouder. Ik glimlachte. "Met je broer komt het wel weer goed hoor", stelde hij me gerust. Ik was het niet echt met hem eens maar ik knikte wel. "Heb je alles gehoord wat ik zei?", vroeg ik. Hij knikte. "Ja, ik heb alles gehoord wat je zei. Ik wist niet eens dat Rick homo was..", zei Kess. Lekker slim is hij, dat kon je toch zo aan zijn kleding zien..
Waarschijnlijk had ik te veel drankjes op om te beseffen wat ik mijn broertje had aangedaan, maar nu was het even Kess en ik. Ik keek hem in de ogen en fluisterde: "Zullen we naar buiten gaan?", Kess stemde in en hand in hand liepen we naar buiten, Kess had mijn hand nog niet los gelaten en het gaf me een heerlijk gevoel. Om al die tijd dicht bij hem te moeten staan zodat we elkaar niet los lieten.
Buiten liepen we een stuk hand in hand door de stad toen Kess opeens stil stond. Hij kwam tegenover me staan en pakte mijn andere hand. "Je bent zo mooi, Puck", zei hij en ik voelde het heerlijke verliefde gevoel toenemen. "Jij ook, Kess", antwoordde ik en voelde mijn wangen rood worden. Gelukkig was het donker zodat hij het niet kon zien. "Vergeet je broertje even."
Hij deed een stap naar me toe en liet mijn handen los. Hij pakt mijn hoofd en hiel het tussen zijn handen. Ik sloeg mijn armen om zijn middel. "Puck, je bent geweldig", fluisterde hij. Ik moest nu zo rood als een tomaat zijn maar genoot van het moment. "Ik hou van je Puck", vervolgde hij en keek me aan. Hij wachtte op mijn antwoord. "Ik hou ook van jou, Kess", fluisterde ik.
Voorzichtig drukte ik mijn lippen op de zijne en voor het eerste voelde ik die vonk, die mijn vriendinnen zo vaak beschreven, het teken van liefde. Wat ik nog nooit eerder had gevoelt. Ik vergat alles om me heen en genoot van het moment. Voor mij kon dit eeuwen duren. Helaas was dit geen optie want ik moest uiteindelijk wel naar huis. Maar nu nog niet, dit was ons moment.
Na een eeuwen lange zoen, voor mijn gevoel, was het tijd om naar huis te gaan. En ik nam Kess mee. Iets wat ik beter niet had kunnen doen..
Een week ontliepen Rick en ik elkaar. We wilde niet voor ruzie en lawaai zorgen want met mijn moeder ging het slechter. Ze had steeds meer slaap nodig en het was goed te merken dat ze al heel oud werd. Als ze uit bed kwam dan was het om te sparren. Daar snapte ik niks van, want ze was zo kreupel als wat maar sparren kon ze nog. We maakte ons zorgen over haar en brachten eten bij haar bed.
En na die week was het tijd voor Rick om op te groeien tot een volwassen jongen. Ik besefte nog niet helemaal wat dat voor ons zou betekenen. Ja, hij zou uit huis gaan en dan hadden we weer een kamer vrij. Maar ik had niet het gevoel dat ik hem ging missen. Nog niet. Ik was bang geworden voor mijn broertje. Hij was zo tegen me uitgevallen in de kroeg dat ik hem nauwelijks durfde aan te kijken.
En als ik dat deed kreeg ik een boze blik terug. Mijn vader was enthousiast dat Rick nu op ging groeien en een mooi leven zou gaan leiden. Ik staarde maar een beetje naar het tafereeltje en kon niet juichen. Ik was op dit moment niet vrolijk en ik wilde niet juichen. Ik wilde liever in elkaar zakken en een hele avond huilen. Maar dan kreeg ik daar weer problemen over dus bleef ik maar overeind staan.
Mijn vader had de kaarsjes aan gestoken en zelfs mijn moeder was even naar beneden gekomen. Ze klapte een beetje maar veel geluid kon je niet uit haar mond krijgen. En dan was nu het moment waarop Rick de kaarsjes uit blies. In een keer lukte het hem en hij deed een wens. Ik wilde weten wat zijn wens was en hoopte dat het over mij ging. Dat het weer goed zou komen tussen ons.
Nu was Rick de gene die er het meest zin in had en hij zag er uit alsof hij zo twintig rondjes door de kamer ging springen. Ik keek toe naar hoe blij Rick deed. Zou het allemaal gespeeld zijn? Of was hij echt blij? Op dit moment had ik totaal geen zin om blij te zijn. De glitters vlogen om zijn oren en toen was Rick een volwassen man. "Puck, ga je even mee naar buiten?", vroeg mijn vader.
Met een stuk taart liepen we naar buiten en gingen aan het tafeltje zitten. "Puck, wat is er toch aan de hand met je? Je loopt de hele dag sip door het huis en het lijkt wel of je in tranen uit kunt barsten. Zelfs om je broertje ben je niet blij. Wat is er?", vroeg mijn vader bezorgt. Ik had toch wel een lieve vader en durfde hem mijn zorgen wel te vertellen.
Ik vertelde hem vanaf dat ik met Samuël kreeg. Dat Rick mij vertelde over zijn gevoelens voor Kess. Dat we elkaar ontmoeten en ik voor het eerst verliefd werd. Al die tijd luisterde mijn vader en knikte soms of zei 'uhu'. Na mijn verhaal stelde mijn vader voor om morgen met Rick op huizenjacht te gaan. "Moet ik dat nou wel doen?", vroeg ik. "Ja, dan krijgen jullie vast een betere band."
Ik wist niet zeker of dat wel zo'n goed idee was maar langzamerhand vond ik het toch best wel een aangenaam idee. Dan zouden we eindelijk weer iets leuks doen en konden we bijpraten over hoe we ons voelen. Hopelijk zou het dan voor het eerst deze week weer gezellig worden en konden we weer lol maken. Ik moest wel mijn excuses aanbieden en ik zou een lekker ontbijtje maken. Dat had hij wel verdient.
's ochtends zat ik alleen met Rick aan tafel. Zwijgend at hij zijn wafels. Ik kon me niet op mijn eten consentreren en friemelde wat aan mijn broek. Ik haalde diep adem. "Rick?", vroeg ik. Hij keek me even aan. "Wat?", zei hij ongeïnteresseerd. Ik zuchtte. Was dit wel een goed idee? Hij leek er blijkbaar geen zin in te hebben of hij deed net alsof.
"Nou..", ik schraapte mijn keel. Ik wist echt niet of ik dit wel moest vragen. Maar anders zouden we ruzie hebben tot hij uit huis ging. En we zouden daarbij ook al samen huizen gaan kijken. "Wil je.. Uhm.. Het.. Het spijt me voor wat ik je heb aangedaan. Echt, ik had het niet moeten doen ik weet het. Maar ik was gewoon zo.. Verliefd", gooi ik eruit. Rick eet gewoon door maar ik weet dat hij me hoorde.
"Weetje.. Excuses aanvaard. Dankzij die actie heb ik nu ook een jongen gevonden die wel bij me past.. Jou ex, Samuël", zegt Rick. Bij de eerste woorden ben ik opgelucht maar bij de laatste verslik ik me bijna. Samuël is bi? Ik was verliefd op iemand.. Die ook voor jongens viel? Ik was opeens heel erg opgelucht dat het uit was. "Nou, dat is mooi, broertje. Maar.. Wil je vanmiddag met me op huizenjacht?", stelde ik voor. Rick glimlachte. "Ja, leuk."
Ik stond op en regelde meteen een afspraak bij een paar huizen die ik al eerder had opgezocht. Voordat we ruzie hadden. De nummers had ik op een briefje geschreven en bij de computer gelegd. "Goede middag, U spreekt met Puck Visser. Zou ik misschien vanmiddag langs kunnen komen voor een bezichtiging?", was wat ik standaard zei. Ik had een huisje geregeld en twee appartementen.
Ik liep naar boven en trok een andere outfit uit de kast. Deze kleding deed me vanaf nu denken aan de problemen die achter de rug waren. Ik zou me vanaf nu als een betere zus gedragen en ik wilde alles weer aan Rick kunnen vertellen. Als hij straks uit huis was hoopte ik dat ik nog wel vaak naar Rick toe zou gaan of hij naar mij. Wij waren een best bijzondere familie. We vertelde elkaar alles. Zelfs aan mijn vader durfde ik nu alles te vertellen.
Rond een uur reden we richting het eerste huis. Deze stond het dichts bij ons huis en dat was al gelijk een pluspunt. Dan konden we gewoon lopen naar elkaar toe. We waren bijna buren. We stopte voor het huis. "Je eerste indruk?", vroeg ik. Rick glimlachte en bekeek het huis nog eens goed. "Ik vind het er wel leuk uitzien. Wel klein.."
We stapte uit en liepen richting de deur. Ik had de sleutel gekregen en op dit moment was er niemand thuis. We liepen naar binnen en meteen rechts en links van ons stonden een stoel en een tv. "Het is wel heel klein hoor..", zei Rick en keek rond. "Maar wel gezellig!", de slaapkamer was niet heel bijzonder. Er stond een bed en een kledingkast. Ook de badkamer die vanuit de keuken kwam was gewoon simpel.
De keuken was daarin tegen wel groot. Als Rick voor dit huis koos had hij een bar om aan te eten en best veel ruimte om te koken in deze kleine woning. Dan kon je ook nog naar buiten waar een klein terrasje was en een stukje gras. Als Rick ooit een kindje wilde adopteren kon die lekker in de tuin spelen terwijl Rick toe keek. Dit huisje voldeed wel aan Rick's wensen en viel dus niet af.
Daarna gingen we naar het eerste appartement. Er was een mooie fontein buiten maar binnen in de hal was het erg kaal. "Moeten we aanbellen?", vroeg Rick. Ik knikte en keek nog eens rond. "Welk nummer dan?", vroeg hij en ik hoorde dat hij zenuwachtig was. "2B", zei ik en kwam bij hem staan. Hij twijfelde of hij wel aan moest bellen. "De hal bevalt me niet zo, Puck", stamelde hij. Ik zuchtte.
"Het is de hal maar, hier hoef je niet te wonen hoor", zei ik en duwde Rick opzij. Ik drukte op '2B' en hoorde de toon die betekende dat je op antwoord moest wachten. Na 5 keer hield het op en kwam er geen geluid. Ik probeerde het nog een keer maar niemand beantwoorde de bel. Ik probeerde 2A en 2C maar ook zij namen niet op. "Dit wordt hem niet, Rick", zei ik.
We gingen dus maar door naar het derde appartement. Het was schandalig dat de mensen gewoon niet thuis waren, want we hadden geen sleutel gekregen. We hoopte dat er deze keer wel mensen waren die voor ons open deden zodat we het appartement konden bezichtigen. Rick liep meteen naar binnen en ik bekeek nog even de omgeving. Dit was vlak bij de kroeg waar we ruzie kregen. Snel liep ik achter Rick aan.
Weer moest ik op de deurbel drukken en deze keer werd er al vrij snel opgenomen.
"Hoi", zei een stem die leek op die van een bejaarde man. "Hallo, U spreekt met Puck Visser. Wij wilde uw woning bezichtigen", zei ik netjes. "Oke, wacht effe. Ik kom nar benede", er werd opgehangen en ik liep met Rick naar de lift waar zo meteen een man uit zou komen.
"Hoi", zei een stem die leek op die van een bejaarde man. "Hallo, U spreekt met Puck Visser. Wij wilde uw woning bezichtigen", zei ik netjes. "Oke, wacht effe. Ik kom nar benede", er werd opgehangen en ik liep met Rick naar de lift waar zo meteen een man uit zou komen.
Ik stond nog niet eens bij de lift of deze ging al open. Nouja, hij ging niet echt open. Een man glipte er half tussendoor en duwde de deuren open zodat deze hem niet zouden pletten. "Wel verdraait..", mompelde de man en zette al zijn kracht tegen de deur. Een goede eerste indruk was dit niet. Als dit altijd zo ging zou ik niet bij Rick op bezoek willen komen.
De man kreeg eindelijk de deur open en viel voorover vlak voor Rick's voeten. "Oh, meneer. Gaat het met U?", vroeg ik bezorgt. Zijn val zag er niet al te best uit. De man krabbelde overeind en streek zijn jasje glad. "Ja hoor, dat gebeurt wel vaker..", zei de man en liep door zonder me te bedanken. "Lekker dan..", zei ik tegen Rick en hij knikte. Hij was duidelijk verbaast.
Niet veel later ging de lift weer open. Deze keer was het weer een oude man en ook hij kreeg de lift niet open. Ik zette mijn hand in mijn zij en moest mijn lach inhouden. Rick stootte me aan en ik moest heel veel moeite doen om niet in lachen uit te barsten. De man wist wel hoe hij met de deur om moest gaan want uiteindelijk kreeg hij hem open.
Maar niet zonder te vallen. Want ook deze man belande voor mijn voeten op de grond. "Is alles goed, meneer?", vroeg ik maar weer. Hopelijk was deze man wel wat beleefder. "Ja meissie. Ken je me effe helpeh?", vroeg hij en stak zijn hand uit. Ik trok hem overeind en hij schudde gelijk mijn hand. "Nou, 'k ben Jan. En jij ben Puck. Wie's dat?", vroeg Jan.
"Hallo, ik ben Rick Visser. Ik ben op zoek naar een woning en wilde deze wel bezichtigen", zei Rick beleefd en de man knikte. Maar Rick was nog niet klaar. "Maar ik zie nu dat het al bijna tijd is om te gaan werken, dus ik kom een andere keer wel terug..", zei Rick er achteraan. Ik grinnikte. "Ja, sorry meneer. Bedankt voor de moeite. Dahaag", ik trok Rick mee naar buiten. Dit was niet erg beleefd van ons maar ik hand geen zin om ook uit de lift te hoeven vallen. Dus had Rick een geweldige smoes bedacht, vond ik. De man keek teleurgesteld dus waarschijnlijk vond hij het er ook niet geweldig. Maar dat appartement hoefde Rick dus echt niet te hebben.
Toen we buiten stonden begonnen we allebei de heel hard te lachen. Hier wilde Rick niet wonen. Dat wisten we allebei wel zonder de woning te hoeven zien. We reden nog even naar de supermarkt waar Rick me afzette. "Ik doe wel boodschappen, ga jij maar naar huis", zei ik en liep richting de winkel. Rick knikte en liep terug naar de auto.
Ik had even tijd voor mezelf om bij te komen. Rick was nu dus samen met Samuël en ik met Kess. Dat was wel bijzonder. Eerst was het andersom en nu waren we gelukkig. Tenminste.. Dat hoopte ik. Ik had Kess deze hele week nog niet gezien. We hebben wel een keer gebeld maar meer niet. Ik besloot om hem binnenkort maar uit te nodigen of naar hem toe te gaan.
Thuis legde ik alle spullen in de koelkast en begroette mijn vader. Hij fluisterde dat ik het goed had gedaan en met een glimlach ging ik naar boven. Ik zette het bad aan en liet het vol lopen met bubbels. Ik zakte er in en kwam tot rust. Geen gepieker meer over Rick. Maar wel een ander probleempje. Als ik met Kess mijn leven wilde leven, moest er een verbouwing komen. En dan moest ik hard gaan werken voor die verbouwing. Dat was dan mijn doel op dat moment. Om geld bij elkaar te rapen als Rick het huis uit was en Kess hier in kon trekken.
