1.5 Alles groeit
Er was een hoop gebeurt in een paar maanden en nu werd het weer rustig.
Maar Gino was wel opgegroeid en was nu een super schattig peutertje. Maar hij had wel het haar en de huid van zijn vader. Maar dat nam niet weg dat ik zo vreselijk veel van hem hield. Hij was echt alles voor mij. Mijn ziel bijna.
"Gino, heb jij honger?", vroeg ik. "Jaja! Djinke! Dinkje!", gilde Gino vrolijk. Hij kon al een aantal woorden zeggen en hij hield niet meer op met praten.
Hij vond zijn flesje altijd super lekker en zeer tevreden met alles wat hij had. Hij kreeg mijn liefde en aandacht en had altijd wel iets om te spelen.
Toen ik net mijn wafels zat op te eten hoorde ik de carpool al. Voor het eerst sinds een jaar. Ik had geen tijd gehad om te eten. Snel kleedde ik me om en gaf Gino een kus. "Dag Gino, er komt zo iemand met je spelen.", ik holde snel naar de carpool.
De chauffeur had blijkbaar gehoord waarom ik er een tijd niet was en stelde me allemaal vragen over Devin en Gino. Ik vertelde uitgebreid want ik vond het fijn dat mensen belangstelling voor me toonde.
Gino werd thuis helemaal verwend want de oppas was gelijk al gek op haar. Ze speelde de hele dag met Gino.
Gino vond het geweldig wat ze allemaal met hem deed. En Gino werd daarbuiten ook nog eens heel goed verzorgd.
Mijn eerste werkdag was alweer voorbij en gelukkig was het minder zwaar dan ik dacht. Jun Xu had me nog bij zich geroepen zodat we even konden praten.
Ik nam de metro en ging nog even naar de boekenwinkel. Ik kocht twee peuterboeken voor Gino en nog wat kookboeken.
Thuis deed ik de sluitel in het slot en de oppas kwam aan rennen. "Heel erg bedankt voor het oppassen. De volgende keer mag jij weer komen. Ik zie dat Gino het naar zijn zin heeft gehad bij jou. Hier heb je fooi.", zei ik. Verbaast nam het meisje het aan. "Bedankt mevrouw. Ik kom graag nog eens oppassen!", zei ze en verdween in het donker van de nacht.
"Moet jij een plasje doen Gino?", vroeg ik en nam Gino mee naar het potje. Hij keek me raar aan toen ik hem op het potje zette. Dit was voor hem de eerste keer dat hij niet in zijn broek moest plassen.
Hij deed blijkbaar heel erg zijn best om alles wat hij de hele dag had ingehouden er uit te krijgen.
"Kom maar Gino. Dan gaan we slapen.", ik legde Gino in bed en gaf hem een kusje op zijn voorhoofd.
"Nana blijvu?", vroeg Gino. Hij keek me verdrietig aan en probeerde mijn handen te pakken. "Mama blijft tot je slaap."
Nog geen minuut later was Gino al vertrokken naar dromenland. "Slaap lekker kleine man.", fluisterde ik en verliet de kamer.
Mijn kookkunsten werden ook met de dag beter en ik kon steeds meer gerechten bereiden dankzij de kookprogramma's op televisie.
Ik wist precies hoeveel er van alles in de pan moest om het heerlijke te maken.
Maar iets waar ik minder goed in was was afwassen. Vroeger had ik daar alle tijd voor maar nu Gino er was moest ik daar veel meer tijd in stoppen.
De volgende ochtand kwam ik er achter dat het al zaterdag was dus draaide ik me nog een keer om. Maar toen bedacht ik me dat Gino al wakker zou zijn en dat was waar ook. "Kom Gino, dan gaan we lekker een papje eten.", de nieuwe kinderstoel werd erg gewardeerd door Gino.
Daarna zette ik Gino op de grond. "Gino, we gaan woordjes oefenen!", zei ik. "Zeg me maar na: Mama." "Nana.", zei Gino. Ik zuchtte. "Nee Gino, mama! Met de mmmm."
"Mama!", gilde Gino. "Ja! Goedzo Gino! Oké, het volgende woordje: Beer.", zo zaten we een tijdje op de grond toen ik op het idee kwam om hem voor te lezen.
Ik pakte een boek wat ik nieuw had gekocht en ging op de grond zitten. Ik trok Gino tegen me aan en begon voor te lezen.
Hij zat aandachtig te luisteren en kauwde af en toe op zijn vuistjes. Het was een super lief gezicht en volgensmij was dit het perfecte plaatje van mij en Gino. Dit plaatje zou ik zeker vast houden in mijn gedachten.
